Dwadzieścia jeden.

Jade

Od śmierci Danielle minęły dwa tygodnie. Od tego czasu w moim życiu wiele się zmieniło. Na samym początku odwiedziła mnie Gabrysia, która była taka jak w opowieściach. Pierwsze rozmowy były dziwne jednak z czasem znalazłyśmy wspólny język i zaczęliśmy się spotykać prawie każdego dnia. Po tygodniu zostałam wypisana ze szpitala i wróciłam do domu. Rodzice bardzo chcieli abym pojechała z nimi do Clentern ale ja postanowiłam, że zostanę w swoim mieszkaniu w Londynie. Na początku nie chcieli się zgodzić ale wtedy na szczęście pojawili się Liam i Gabe i przekonali ich, że tutaj również będę miała dobra opiekę. Siedziałam na łóżku i pakowałam wszystkie podręczniki do torby, w końcu jutro miał się zacząć rok szkolny, a do tego byłam w ostatniej klasie. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Przeszłam przez całe mieszkanie, które było małe i zagracone.

- Hej.- powiedział Li.
- Cześć, co ty tu robisz o tej porze?
- Jest 6.50, więc już po ciszy nocnej.- z trudem się uśmiechnął.
- Racja, tylko ja jutro zaczynam szkole i wstaje wcześniej żeby się spakować. Ale w dalszym ciągu nie odpowiedziałeś na moje pytanie.
- Zabieram cię ze sobą żebyś mogła poznać chłopaków. Mogę wejść? - zapytał.
- Jasne. -wpuściłam go do środka.- Ale ja nawet nie jestem ubrana. - gestem pokazałam moja stara pidżamę w małe banany.
- Masz piętnaście minut. - rzekł i rozłożył się na kanapie. Szybko wbiegłam do swojego pokoju i przebrałam się w czarne rurki i niebieski sweter, na nogi założyłam brązowe baleriny, a włosy zostawiłam rozpuszczone.
- No to możemy jechać. - oznajmił chłopak widząc mnie.
- A możemy najpierw pojechać na śniadanie?
-Ty jak Niall, myślisz tylko o jedzeniu. - po chwili siedzieliśmy w samochodzie i kierowaliśmy się w stronę najbliższej Klernis, gdzie serwowali najlepsze jajecznice w całej Anglii. Rozmowa jak zwykle się kleiła.
- Nie powinnam się pytać ale jak się czujesz?
- Tęsknię za nią i cholernie mnie boli myśl, ze już nigdy jej nie zobaczę ale obiecałem jej i sobie, że będę żył dalej. - w jego oczach pojawiły się łzy. - A ty?
- Jakoś daje radę.- uśmiechnęłam się.- Często gadałam z Gabe, w ogóle myślałam, że Danny przesadza mówiąc, że z nią nie da się nudzić ale teraz wiem, ze miała racje. Tak samo z gadaniem, przecież jej nikt nie przegada.- obydwoje zaczęliśmy się śmiać.
- No tak z tym muszę się zgodzić.- powiedział i zatrzymał się na parkingu. Szybko zjedliśmy i pojechaliśmy dalej. Po kilkudziesięciu minutach dojechaliśmy pod duży dom, który zrobił na mnie nie małe wrażenie.

- Liam- zatrzymałam go tuż przed furtka.- Możesz mi o nich coś powiedzieć?

- Jade nie bój się oni cię nie zjedzą.
- Uff poczekaj, nie chce wyjść na jakąś idiotkę. Najstarszy to Louis, który przyjaźni się z Harrym, który jest chłopakiem Gabe. Ona zaś jest kuzynka Bartka, który miał głupia dziewczynę Crystal, która zaszła w ciążę i powiedziała, ze to dziecko Harry'ego i wszyscy myśleli, ze chodzi o Stylesa ale myliliście się. Bartek poznał was przez Zayna, który jest jego sąsiadem i grał z nim w piłkę nożna. No i na końcu jest Niall, który jest Irlandczykiem, dużo je i spotykał się z Faye - przyjaciółka Gabe, która ostatnio wszystkich ma gdzieś i nie odbiera od Gabrysi telefonów. Poza tym wpadła w ,,złe towarzystwo".
- A podobno to Gabe tyle gada.- westchnął chłopak i otworzył drzwi.
- Ej, ale ja nie skończyłam. - powiedziałam zrezygnowana i ruszyłam w ślad za nim.

Gabrysia

Byłam już spóźniona i postanowiłam udać się krótsza droga przez park. Wyciągnęłam telefon i spojrzałam na wyświetlacz - 0 wiadomości i 0 nieodebranych połączeń. Miałam nadzieje ze Faye odezwie się do mnie ale odkąd poznała Glorie i przestała spotykać się z Niallem stała się zupełnie obca dla mnie osoba.

- Hej lala, zaczekaj!- ktoś za mną krzyknął, obróciłam się i zobaczyłam trzech chłopaków idących w moja stronę. Przyśpieszyłam ale nieznajomi dogonili mnie.
- Sory ale nie jestem zainteresowana towarzystwem.- powiedziałam i ruszyłam przed siebie ale najwyższy z nich złapał mnie za rękę.
- Ale my jesteśmy zainteresowani tobą.- odpowiedział rudzielec a ja się mu wyrwałam.
- To się nazywa pech.- prychnęłam, a chłopcy otoczyli mnie.
- Taka mała i bezradna.- kontynuował ten wysoki i przejechał dłonią po moim policzku.
- Puśćcie mnie!!- krzyknęłam.
- Zostawcie ja. - rozpoznałam głos przyjaciółki jednak gdy ja zobaczyłam byłam przerażona. Zamiast długich lekko kręconych włosów zobaczyłam krótkie cienkie włosy pokryte czarna farba. Obok Faye szła wysoka szczupła dziewczyna pałace jointa.
- Glo, powiedz swojej kumpeli żeby nam nie przeszkadzała.
- Nie słyszałeś jej? Masz ja zostawić. - białowłosa rzuciła niedopałek i gestem kazała im się odsunąć. Szybko otrzepałam się.
- Nie kręć się tu. - powiedziała ochryple była dziewczyna Nialla i odeszła. Przez chwile stałam osłupiała, z rozmyślań wyrwał mnie dźwięk dzwonka.
- Cześć Gabrysiu.- odezwała się moja mama.
- Cześć.
- Zanim się spytam co u ciebie to chciałabym się dowiedzieć czy wiedziałaś, ze Hanna najpierw rzuciła studia, a potem na nie wróciła?

- No w sumie to tak.

- To dlaczego nam nie powiedziałaś? Jak się od twojego ojca na Skype o tym dowiedziałam to prawie na zawał zmarłam.
- No przepraszam ale w sumie nie było okazji i nie chciałam żebyście się martwili,

zresztą Hanka jest dorosła. Ale dlaczego rozmawiałaś z tata na Skype a nie normalnie?- zapytałam. Od dłuższego czasu szlam ponieważ nie chciałam po raz kolejny wpaść na tych typów.
-  Bo robię zdjęcia w Afryce i wracam dopiero za tydzień.- powiedziała jakby to było takie oczywiste.
- No to fajnie wiedzieć. Mamo muszę kończyć bo zaraz wchodzę do domu kolegów.
- Gabrielo ty jutro zaczynasz szkole i nie powinnaś się włóczyć po znajomych. Będę musiała zadzwonić do Bartka albo do jego rodziców.- w jej głosie można było usłyszeć oburzenie. Musiałam wymyślić jakieś kłamstwo aby ja trochę uspokoić.
- Z jedynym z nich będę chodziła do klasy, wiec chciałam się trochę dowiedzieć o szkole żeby jutro nie zgubić się przed pierwsza lekcja.
- Mhm. Dobrze, córuś ja muszę kończyć bo mi słoń ucieknie. Kocham cię i proszę żebyś w wolnej chwili zadzwoniła do dziadków.
- Tez cię kocham, papa. - odpowiedziałam i stanęłam w przedpokoju wielkiego domu. Na moje szczęście drzwi były otwarte.

- Gabe!- krzyknął Harry, który wyłonił się  salonu i przytulił mnie. Chciałam się z nim przywitać jednak zobaczył on siniaka na moim nadgarstku, który powstał w wyniku mocnego uścisku.- Co to jest?

- Nic takiego.- chciałam go trochę uspokoić ale w końcu powiedziałam mu prawdę.

- Już nigdy nie puszczę cię nigdzie samej.- chłopak posmutniał. - Ty zawsze musisz pakować się w kłopoty?

- Gdybym tego nie robiła nie byłabym sobą. - powiedziałam i pocałowałam go.

Faye

Ubrana w czarną sukienkę siedziałam nad grobem Danielle.

- Przepraszam, że nie było mnie na pogrzebie ale nie byłam w stanie. Widzisz ostatnio tata dużo wyjeżdża i jak zwykle nie ma dla mnie czasu. Gabe ciągle do mnie wydzwania ale ja nie mam ochoty na rozmowę z nią, bo pewnie znowu walnęłaby kazanie jak ksiądz w niedzielę.- cicho się zaśmiałam.- Ostatnio w klubie poznałam Glorię. Jest ode mnie trochę starsza ale wie jak się bawić. Koniec wakacji spędziłam z nią i jej znajomymi, wiesz picie, palenie i takie tam. Szczerze mówiąc podoba mi się taki tryb życia. No ale jest jeszcze Niall.- z oczu zaczęły płynąć mi łzy.- Kocham go ale nie umiem mu tego powiedzieć. Mnie nigdy nikt nie okazywał uczuć i ja teraz też nie wiem jak to zrobić. Byłam skończoną idiotką. Boże dlaczego ja tak ranię tych, na których mi zależy.

- Też cię kocham.- obróciłam się i zobaczyłam blondyna.- Chciałem z nią pogadać i przez przypadek cię podsłuchałem.

- Niall ja...

- Proszę cię nic nie mów i po prostu mnie przytul. - nie wierzyłam w swoje szczęście. Szybko podniosłam się i wpadłam w ramiona chłopaka. - Ale wiesz co ta czarna farba nie pasuje do ciebie.

- Bądź cicho i mnie pocałuj. - powiedziałam i po chwili poczułam, że jestem najszczęśliwszą osobą na całym świecie.

No i jest kolejny.

Powiem wam szczerze, że w górach dostaam objawienia i w mojej głowie jest 1000 pomysłów na tego bloga, więc mogę wam zagwarantować, że nie będziecie się nudzić.

Od następnego rozdziało tempo będzie duuużo większe♥

Oprócz tego mam pomysł na nowe opowiadanie, którym się z wami niebawem podzielę.

Bardzo dziękuję wam za to, że jesteście i mnie wspieracie. Czytając ostatnie komentarze serce waliło mi jak oszalałe  to wszystko dzięki wam. Jutro nadrabiam wasze blogi ♥

OPRÓCZ TEGO CHCIAŁABYM WAM POLECIĆ BLOGA MOJEJ KOLEŻANKI , KTÓRA DOPIERO ZACZYNA ALE MUSZĘ PRZYZNAĆ, ŻE ZAFASCYNOWAŁA MNIE JEJ HISTORIA.

http://trying-to-be-english.blogspot.com/