Dwadzieścia cztery

Gabrysia

Mimo, że była sobota nie spałam od dobrych kilku godzin. Od czwartej w nocy regularnie dzwoniła do mnie Faye ja jednak od ostatniego incydentu nie reagowałam i wymazałam ją ze swojego życiorysu.

Dryyyyy Dryyyyy po raz kolejny mój telefon dał o sobie znać.

- Czego ode mnie do cholery jasnej chcesz?!- krzyknęłam mając nadzieję, że mój koszmar wreszcie się skończy.- Nie wystarczy Ci fakt, że upokorzyłaś mnie.

- Gaaaa Gabbb Gabeee.- powiedziała całkowicie pijana dziewczyna.

- Chcesz żebym znowu Ci pomogła i przenocowała cię? Może zadzwoń do Glorii w końcu jesteście teraz przyjaciółkami.- do moich oczu napłynęły łzy.- Wiesz myślałam, że pomiędzy nami też jest przyjaźń ale jak widzę całkowicie się myliłam.

- Proszę, pooosłuchaj...- przerwałam jej.

- Nie to ty mnie posłuchaj. Nie chcę Cię znać, więc nie dzwoń do mnie.- wrzasnęłam ostatni raz i rzuciłam komórką o ścianę. Przez chwilę siedziałam w ciszy, gdy usłyszałam pukanie do drzwi.

- Mogę?- zobaczyłam siostrę i pokiwałam głową na znak zgody.- Czemu tak krzyczałaś i czemu płaczesz?- dziewczyna wyraźnie się zmartwiła i podeszła do mnie.

- Faye. - mruknęłam. - W końcu komuś zaufałam...

- Spokojnie mała. Nikt nie jest wart aby przez niego płakać.

- I mówisz to ty. - uniosłam się.

- Próbuję ci tylko pomóc!- Hanka również podniosła ton.

- Teraz próbujesz mi pomóc? Gdzie byłaś przez te wszystkie lata kiedy Cię potrzebowałam? Gdzie byłaś rok temu, gdy zmarła Julka? Wiesz co się ze mną wtedy działo? - widząc jej minę wstałam.- Oczywiście, że nie wiesz! Wolałaś spędzać czas ze swoim chłopakiem i przyjaciółką, która i tak cię zostawiła. Ale wracając do tematu, rok temu nie było dnia żebym nie piła czy też nie ćpała.!

- Dlaczego mi nie powiedziałaś?!- ciężarna również zaczęła krzyczeć.

- Mówiłam Ci ale ty nie chciałaś o tym słyszeć. - rzuciłam i wybiegłam z pokoju, chciałam uciec z mieszkania ale wpadłam na Bartka, który właśnie wrócił do domu. Prawdopodobnie kolejną noc spędził ze swoją nową dziewczyną.

- Ej, co Ci jest? - zapytał widząc mnie w takim stanie. - Co tu się kurwa dzieje?!- dodał, gdy tylko zobaczył Hanię. Żadna z nas nie zdążyła nic powiedzieć, ponieważ moja starsza siostra złapała się za brzuch i upadła na ziemię.

- Hania!- obydwoje krzyknęliśmy i rzuciliśmy się biegiem w jej stronę. Brunetka podniosła głowę i niepewnie dotknęła swoich spodni, z których teraz sączyła się krew.

- Dzwoń po karetkę!- rozkazał mój kuzyn, a ja pierwszy raz go posłuchałam.

Faye *dzień wcześniej*

- Thomas robi dzisiaj tą imprezę to może się do niego przejdziemy? - zaproponowała Glo.

- Nie mogę, jestem już umówiona z Niallem. - odparłam.

- Z tym pedałem? Faye uwierz mi, że stać Cię na kogoś o niebo lepszego. Z tego co zauważyłam Sky jest tobą zainteresowany.- powiedziała i poruszyła brwiami w zabawny sposób.

- Nie mów tak o moim chłopaku.- zrobiłam obrażoną minę.- A co do Sky to nie jestem nim zainteresowana.

- Jak można nie interesować się takim ciachem. - białowłosa z niedowierzaniem pokręciła głową.

- Skoro jest takim ciachem, to się z nim umów.- burknęłam i rzuciłam się na jej gigantyczne łóżko. Pokój Glorii tak jak i cały jej dom był urządzony z wielkim rozmachem i musiał kosztować jej rodziców majątek.

- Jakbyś nie wiedziała mam już chłopaka. - powiedziała i przyjrzała się swoim zdjęciom wiszącym na ścianie. Na każdym z nich miała mocny makijaż i czerwoną bandanę. - Gdybyś była lesbijką przespałabyś się ze mną?- nagle zapytała.

- Słucham?- nie mogłam uwierzyć w to co przed chwilą usłyszałam.

- Spytałam się czy gdybyś była lesbijką to byś się ze mną przespała. -powtórzyła bez emocji.- Bo gdy ja ujrzałam Cie pierwszy raz pomyślałam sobie, że jesteś całkiem niezła i dlatego zaczęłam się z Tobą przjaźnić.

- Nie rozumiem.- wydukałam.

- W sumie jako blondynka pociągałaś mnie bardziej ale ciągle jesteś niczego sobie.- przyjaciółka zaczęła się do mnie przybliżać, a ja siadłam na skraju łóżka.- Więc przespałabyś się ze mną?

- Jaaa.- nie miałam pojęcia co powinnam powiedzieć.

- Odpowiedź jest prosta albo tak albo nie.- dziewczyna delikatnie usiadła na moich kolanach i złapała rękami moją twarz.

- Gloria jesteśmy pijane, a do tego brałyśmy narkotyki. - moje argumenty nie miały dla niej znaczenia, ponieważ zaczęła ściągać z siebie ubrania aż została w samej bieliźnie. - Tak zrobiłabym to. - odpowiedziałam i wszystko poszło już później łatwo.

*kilka godzin później*

Szłam jedną z wielu ulic w Londynie. Miałam na sobie potargane czarne rajstopy, długie kozaki oraz płaszcz założony na bieliznę. Ubranie zostawiłam w domu Glorii, ponieważ w innym razie spóźniłabym się na spotkanie z Niallem. W głowie ciągle przemykały mi w obrazy z ostatnich paru godzin. Ja i białowłosa w łóżku i wszystkie rzeczy jakie się pomiędzy nami wydarzyły.

- Cześć piękna. - od tyłu podbiegł do mnie blondyn i objął mnie.

- Hej.- odpowiedziałam i zachwiałam się.

- Co się stało?

- Nic.

- Faye popatrz na mnie.- rozkazał jednak nie chciałam tego zrobić. Chłopak był silniejszy ode mnie i po kilku sekundach patrzył mi prosto w oczy.- Znowu brałaś.

- Ostatni raz.- krzywo uśmiechnęłam się.

- Ile było już tych ostatnich razów?- w jego oczach pojawiły się łzy.- Ja chcę starą Faye, tą w której się zakochałem. Tą radosną blondynkę, której uśmiech sprawiał, że chciałem żyć.

- Niall tamta dziewczyna już nie wróci.

- Tamta dziewczyna gdzieś tam jest ale boi się ujawnić.- wyszeptał. Przez chwilę panowała cisza.- Nie możesz się z nią zadawać, bo to jej wina.

- Glorii? - nie mogłam uwierzyć i zaczęłam się śmiać.- Może chcesz żebym znowu zaprzyjaźniła się z tą słodką idiotką Gabrysiom, która jest najsłabszą osobą jaką znałam. A może mam lepiej poznać Jade? - krzyczałam.

- Nie chciałem tego robić ale nie mam wyboru.

- O co ci chodzi?!

- Musisz wybrać Faye. Albo ja albo twoi nowi znajomi.

- Nie możesz mi kazać wybierać, ponieważ ja zawsze wybiorę ich. - znowu żadne z nas nic nie mówiło.

- Kochałem Cię Faye, naprawdę Cię kochałem. Ale jak zauważyłaś to już czas przeszły, ponieważ tamtej dziewczyny już nie ma.- powiedział i ruszył przed siebie.

- Wiesz co Gloria miała racje, jesteś ciotą! - wrzeszczałam za odchodzącym blondynem, który ani raz nie obrócił się za siebie.

Gabrysia *obecnie*

Nienawidziłam szpitali. Za każdym razem, gdy tu byłam działo się coś złego. Teraz czekałam razem z Bartkiem na korytarzu na lekarza, który przyjął Hanię.

- Jeżeli ona straci dziecko, to będzie moja wina. - powtarzałam w kółko, w końcu kuzyn objął mnie.

- Gabe ona nie starci dziecka. - sam próbował siebie przekonać. Siedzieliśmy tak kilkadziesiąt minut aż w końcu przed nam pojawił się mężczyzna w białym fartuchu.

- Gabryela Welnikowska?- zwrócił się do mnie, a ja potwierdziłam. - Pani siostra jest stabilna.

- Co z jej dzieckiem?- wtrącił się chłopak.

- Bardzo mi przykro ale nie udało nam się go uratować. Pacjentka poroniła i z trudem udało nam się ją uratować. - nie musiałam słyszeć nic więcej. Pobiegłam do sali gdzie leżała moja siostra.

- Proszę Cię wyjdź.- powiedziała cicho.

- Hania ja...

- Nie słyszałaś przez ciebie straciłam dziecko. To twoja wina, że moje dziecko nie żyje!- wrzasnęła, a w drzwiach stanął nasz kuzyn.

- Gabe ona wcale nie chciała tego powiedzieć.

- Właśnie, że chciała i ma całkowitą rację.- szepnęłam i udałam się do wyjścia. Gdy znalazłam się poza granicami budynku poczułam zimne krople na całym ciele. Na dworze było może kilkanaście stopni, a ja miałam na sobie  dużą czarną koszulkę nike i spodenki pod kolor, które zeszłej nocy służyły mi za pidżamę.

Było tylko jedne miejsce do którego mogłam się udać, a był nim mój dom w Polsce. 

Wróciłam♥

10000 wejść ! - WOOOW. 

Dzisiaj nadrabiam wasze blogi 

Mam do was pytanie, a mianowicie czy blog wam się przestał podobać? Pytam się, ponieważ zaczęło pojawiać się coraz mniej komentarzy, a jak już się trafią to w głównej mierze są to reklamy innych blogów. Są oczywiście osoby, które komentują i jestem im za to BARDZOOO wdzięczna. Wracając do tematu napiszcie co wam się nie podoba abym mogła to poprawić. :)