Trzynaście

Gabrysia

Blondynka od razu wyleciała z mieszkania, a mój kuzyn powoli osunął się na podłogę.

- Bartek ja... - przerwał mi.

- Nie Gabrysia, bądź ten jeden raz cicho. Powiesz mi, że ci przykro?! Nie chcę o tym rozmawiać i chcę zostać sam, wyjdź.

- Nie mów tak!- krzyknęłam.

- Nie słyszałaś!? Wynocha.- powiedział i lekko mnie popchnął. Nic nie powiedziałam i pokierowałam się w stronę wyjścia. Będąc na korytarzu usłyszałam jak kuzyn mnie woła jednak w żaden sposób nie zareagowałam. Gdy wyszłam z budynku wyciągnęłam telefon i zadzwoniłam do Harryego.

- Haloo?- w telefonie usłyszałam Louisa.

- Daj mi go!- powiedziałam stanowczo.

- Gabe, coś się stało?

- Po prostu daj mi Hazze. - przez chwilę panowała pustka ale nagle odezwał się loczek.

- Cześć piękna, podobno się dzisiaj widzimy.- odezwał się pierwszy.

- Styles za kogo ty się uważasz?! Rozumiem wszystko ale to! Jak mogłeś się przespać z dziewczyną swojego przyjaciela? - wrzasnęłam.

- Co ty do mnie mówisz?

- Co?! I ty się mnie jeszcze pytasz. No dobrze, a więc przypomnę ci. Zrobiłeś Crystal dziecko. - Gabe posłuchaj...- przerwałam mu.

- Nie Harry to ty posłuchaj, myślałam że jesteś w porządku ale najwidoczniej się myliłam. - powiedziałam i rozłączyłam się. Ruszyłam przed siebie aż w końcu doszłam do jakiejś kawiarenki. Postanowiłam usiąść i zastanowić się nad wszystkim.

- Ok, a więc to chyba ten czas kiedy trzeba sobie wszystko poukładać.- zaczęłam gadać sama do siebie. - Jestem w Londynie i zamiast świetnie się bawić ciągle coś się psuje. Wniosek: trzeba wszystko zmienić. Po pierwsze Faye jest moją przyjaciółka ale wyjechała i wraca za dwa tygodnie. Oprócz tego chyba pomiędzy nią, a Niallem coś jest. - uśmiechnęłam się na myśl o tym.- Po drugie życie mojego kuzyna się psuje. Na rozwód jego rodziców nic nie poradzę ale mogę coś zrobić z problemami z dziewczynami. Do Crystal już nie wróci ale muszę mu pomóc żeby się nie załamał. Po trzecie- moje uczucia w stosunku do całej piątki chłopaków. Liam - dobry kolega, Niall - tak samo, Harry - na chwilę obecną go nie znoszę, Zayn - jest dla mnie jak starszy brat no i na koniec Louis...- przy tym imieniu zatrzymałam się na dłuższą chwilę, ponieważ nie wiedziałam co powiedzieć. Dopiero po chwili zorientowałam się, że dzwoni mi telefon, na wyświetlaczu pojawiło się zdjęcie Faye.

- Hej! Jak tam na Malcie?- zapytałam pierwsza.

- No w sumie całkiem nieźle, oprócz tego że tata cały dzień spędza na karaoke. - przyjaciółka zaśmiała się.- A jak w Londynie.

- Wszystko się pogmatwało. W skrócie Crystal będzie mieć dziecko z Harrym, a ja robię rachunek sumienia.

- Co?!

- Dokładnie to co usłyszałaś. - rozmowa trwała jeszcze kilka minut ale Faye musiała kończyć bo była pora obiadu. Zapłaciłam za kawę i poszłam w stronę apartamentu, gdy dochodziłam do mieszkania po raz  kolejny tego dnia usłyszałam wrzaski tym razem należały one do Bartka, Zayna, Harryego i Louisa. Weszłam do środka i od razu upadłam, ponieważ wpadł na mnie Hazza, na którego zaraz rzucił się mój kuzyn.

- Auu.- krzyknęłam i chłopcy na chwilę przestali.

- Bartek ile ja ci mam razy mówić, że nie spałem z Crystal!- krzyknął leżący koło mnie chłopak.

- Ona mówi coś innego.- odezwałam się.

- Słuchajcie tak tego nie załatwimy, może powinniśmy usiąść i pogadać. Bartek spójrz na Gabi, czy w ostatnim czasie nie przeżyła za dużo?- odezwał się Zayn, a chłopak spojrzał na mnie.

- Dobrze. - odparł i udał się do salonu. Miałam zamiar się podnieść, gdy ktoś podał mi rękę, był to loczek.

- Poradzę sobie sama.

- Gabe, proszę cię. - zaczął jednak ja zignorowałam go. Gdy wszyscy siedli zaczęła się dyskusja, co chwilę z pomocą chłopków musiałam uspokajać Bartka, który chciał rzucić się na Hazze.

- Ile razy mam wam powtarzać, że z nią nie spałem, ja jej nawet nie lubię. - powiedział Harry jednak widząc nasze miny wstał i wybiegł z apartamentu. Nastała krępująca cisza.

- A co jeżeli Crystal kłamie?- zaczęłam niepewnie.

- Daj spokój, znam go dłużej niż ty i wiem...- powiedział Lou jednak mu przerwałam.

- Może znasz go dłużej ale jaki sens ma udawanie. - powiedziałam i pobiegłam za chłopakiem. Mimo, że od wczoraj byłam na niego wściekła coś w głębi kazało mi to zrobić. Dogoniłam go dopiero po kilkunastu minutach.

- Harry, zaczekaj. - krzyknęłam i chłopak się obrócił.

- Czego ode mnie chcesz? - powiedział przez łzy.- Przecież wy wiecie lepiej z kim sypiam, a z kim nie.

- Ja ci wierzę. - wyszeptałam i spojrzałam mu głęboko w oczy.

- Co?

- Wierzę ci. Od początku nie lubiłam Crystal. - zaśmiałam się. - Myślałam, że mówiłeś o niej wtedy w szpitalu dlatego tak łatwo cię osądziłam.

- Kiedy w szpitalu?- zapytał.

- Wczoraj mówiłeś, że chodzisz z najpiękniejszą dziewczyną na świecie.- powiedziałam i mimowolnie spłynęła mi łza.

- Gabe to nie tak. Ja nie mam dziewczyny.

- Nie rozumiem, wczoraj mówiłeś...

- Powiedziałem to, ponieważ myślałem, że tak będzie łatwiej. Zrozum, że ja nie wiem co do ciebie czuję i przyjaźń byłaby łatwiejsza. Ciągle ranię osoby na których mi zależy, a nie darowałbym sobie gdybym tobie to zrobił. Zresztą sama powiedziałaś, że do mnie nic nie czujesz. - powiedział.

Harry

Nie mogłem uwierzyć, że to z siebie wydusiłem. Przez kilka chwil staliśmy i patrzyliśmy na siebie. Już miałem odchodzić gdy zaczęły spadać na mnie pierwsze krople deszczu jednak dziewczyna objęła mnie i pocałowała, nie czekałem długo i odwzajemniłem jej pocałunek.

Chyba za dużo filmów się naoglądałam. Mimo, że miał być dopiero w weekend postanowiłam dodać go dzisiaj, szaleństwo. Może wam się niepodobać jednak w następnym rozdziale wytłumaczę wszystko co ma związek z Crystal.

Macie pytania, pytajcie ♥!

Dziękuję wam jesteście kochani.

Miłego euro wam  życzę i zapraszam do komentowania.